maandag 25 januari 2010
Spiritualiteit kent geen tijd
Jammer dat ik niet zoveel spirituele genen heb want ze worden hier wel aangewakkerd. Nog ff en ik loop met een oranje gewaad wierrookstokjes te bevonken en in kleermakerszit Boedha te poetsen. Zeker is wel dat hier in Cambodja een rijke cultuur heerst die bescheiden, ingetogen en zeer vriendelijke doch arme mensen heeft voortgebracht die hele mooie tempels hebben gebouwd. De vlag van Cambodja heeft de afbeelding van de Angkor Wat tempel. Dieptepunt is uiteraard de 2 miljoen mensen die hier zijn omgekomen tussen 1975 en 1979 in de zogenaamde Killing Fields. Er is geen familie meer compleet hier sinds die tijd en dit lugubere monument staat daarvoor symbool. Ook met de longtailboot de rivier afgevaren waar de mensen in woonboten huizen, varkens in drijvende hokken wonen en kinderen in drijvende scholen leren. Indrukwekkend. Net zo indrukwekkend zoals al eerder genoemd het hotel, hip en lounchy, gerund door, jawel, Nederlanders. Ook modern maar vooral erg lekker was het restaurant wat we vonden tussen de kraampjes, avondmarkten en een heuse Salou achtige straat, Nest genaamd. Terwijl de rest zich laat vermaken door massagemeisjes lees ik de glossy van de altijd linkse zure Maarten met zijn kijk op de actualiteit. Ook een aanraden dat blad. We vliegen nu terug naar Bangkok om door te reizen naar Chiang Rai, het noorden van Thailand voor de komende drie dagen. Nee, we hebben niets gelezen over een noodlanding en gewonden in Iran met een kist.....
AdiJos
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Schele!
Mooie verhalen! Mooi dat Azie jou ook gepakt heeft. Ik lees de 5 sterren versie van mijn eigen trip. Vliegtuig naar Siem Riep vs 14 uur in een gammele bus. Hip en loungy logeren vs kamer zonder daglicht. Ach, mijn moeder begrijpt jou, laten we het daarop houden;). En aangezien jij nu al overweegt om in een oranje gewaad te gaan lopen en met wierookstokjes te zwaaien zeg ik - er is nog hoop. Genieten daar, liefs ook voor o! Es
Een reactie posten