Na twee dagen op het schiereiland Monte Argentario gezeten te hebben, wat overigens geen straf was, langs de kust naar Piombino gereden om daar de boot naar Elba te nemen. Wie kent het niet uit de communistische schoolboeken van vroeger, inderdaad alles over politiek maar niets over de buitengewone schoonheid ervan of klinkt dit opeens alsof mijn goede vrind Maarten van Rossem aan het bloggen is geslagen. Anyway het is hier FUCKING FANTASTIC zoals vrindin Lilly Allen zou zingen. Het hotel, evenzo goed te klassificeren, al hebben we dit keer met een sterretje minder genoegen genomen. De zee echter is na een
nachtje onweren veranderd in een hoogwaardige bruine goed gevulde zeewier soep waar ik m'n hond nog niet in zou laten dippen. Daar ga ik dus ook zeker m'n edele eeltlagen niet in laten weken. Gegeten in Marina di Campo ja sorry, cultuurvakantie ja maar er zijn grenzen, pasta pizza caprese gnoggi is cultureel genoeg voor mij en zeker met een nipje Chianti Classico, of twee, of drie, kon de langste dag van het jaar gisteren met een bloedrode ondergaande zon niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten