Wat een stem, stoer, rauw en wat een album, eindelijk weer eens 5 sterren materiaal. Opbouw van dit meer poppy, rock dan voorheen misschien overwegend soul, album is goed gedaan. Sterke opening met 'Newborn' en 'Don't Start Lying' en in 'Last One To Know' zitten er ook nog stijkers in de orkestbak, hoogtepunt is wat mij betreft net over de helft. Joss, ternauwernood een aanslag overleefd begreep ik uit de pers, heeft dit album met hulp van Dave Stewart in Nashville opgenomen en doet tegenwoordig wat ze wil. Respect. Geen gezeik met veel eisende platenmaatschappijen, baas over eigen stem zullen we maar zeggen en nu dus met een eigen platenlabel. Samenwerken met deze Dave Stewart (Depeche Mode/Eurythmics) wordt voortgezet in de Superheavy band waar haar stem ook lekker overheersend aanwezig is. Ze mag trots zijn op dit 5de album op haar 23ste, de laatste 'Color Me Free' mag dan minder verkocht hebben, kwaliteit* was toen maar zeker ook nu aanwezig om vet te gaan knallen. Met verkopen, en optredens.
AdiJos
*of je de tekst "Don't want your money under my door, I dont't wanna be your landlord anymore" kwaliteit vindt mag je zelf bepalen, ik vind het hysterisch in een lovesong in ieder geval.
Beste Tracks: 'Cry Myself To Sleep', 'Some How', 'Boat Yard' en 'Landlord'
Slechtste Tracks: geen
5 sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten